Op 11 maart kon je in het Algemeen Dagblad lezen over het virus dat tot de dood van enkele paarden van de politie Amsterdam-Amstelland heeft geleid. Hieronder staat het artikel.

Een agressief virus heeft een slachting aangericht in de stallen van de Amsterdamse politie. Vier paarden moesten de afgelopen dagen uit hun lijden worden verlost. Het virus beschadigde de bloedvaten en tastte daardoor het ruggenmerg aan, waardoor de dieren door hun achterbenen zakten. De verslagenheid is groot.

Volgens een voorlichter van het korps, Ron Moes, is de band tussen agent en paard is altijd erg hecht. ,,We hopen dat er niet nog meer paarden bezwijken. Maar uitgesloten is dat allerminst.”

Van de 30 paarden in de manege van het korps, vertoonden er vorige week 20 ziekteverschijnselen. Moes: ,,Er is direct geprobeerd verdere besmetting te voorkomen door paarden in quarantaine te plaatsen en we hebben virologen ingeschakeld. De 10 nog gezonde paarden hebben gisteren hun eerste rondjes weer in de manage gelopen.” De behandeling van het rhinopneunomievirus (dat herpes veroorzaakt) is moeizaam. Er zijn niet veel medicijnen die de ziekte kunnen stoppen. Ook zijn de middelen giftig en duur.

Bezoekers van de internetsite van de politie Amsterdam-Amstelland suggereerden dat het virus door verkeerd voer of hooi in de stallen kan zijn gekomen. H. Egberink, hoofddocent veterinaire virologie aan de Universiteit Utrecht, gelooft eerder dat het virus door een nieuw paard is meegebracht. Moes weet niet of er onlangs nieuwe paarden op stal zijn gekomen.

Volgens F. Brink van de FNRS (Federatie Nederlandse Ruitersportcentra) komen vooral lichtere versies van het virus regelmatig voor. ,,Dan blijft het beperkt tot een stevige koorts of een infectie van de baarmoeder. Het komt zelden voor dat paarden in maneges aan het rhinovirus doodgaan.”

Wat is het rhinopneumonie virus eigenlijk?
Dit virus behoort tot de zogenaamde herpesvirussen. Een van de kenmerken is dat het lichaam wel afweerstoffen maakt, maar niet in staat is om het virus definitief te verwijderen. Daarom keert het ten tijde van een slechte(re) conditie terug en zorgt het voor een nieuwe uitbraak van een infectie. Bovendien kan de drager van het virus andere dieren besmetten.

Er is voor een besmetting overigens wel een nauw contact nodig. Dit houdt in dat de snuiten van paarden met elkaar in aanraking moeten komen om elkaar te besmetten. Dit kan ook gebeuren als er vruchtwater van een besmette merrie dat bijvoorbeeld aan handschoenen zit bij een ander paard terechtkomt. Overigens heeft het virus ernstige gevolgen voor een drachtige merrie: hierdoor vindt een spontane abortus plaats.

Het virus kan zo’n zeven uur overleven in een ruimte op kamertemperatuur; als het kouder is, kan het langer blijven leven. Een paard kan al jaren drager zijn van het virus zonder dat dit tot infecties leidt. Als er veel dieren bij elkaar staan zoals in een stal, kunnen paarden met een verminderde weerstand besmet raken. Als ze daadwerkelijk ziek worden, stijgt de zogenaamde infectiedruk in de stal. Dit houdt in dat de hoeveelheid virus die rondwaart ervoor zorgt dat ook de dieren met afweerstoffen de ziekte weer doormaken. Dit resulteert in meer virusdeeltjes in de lucht.

Varianten
Er zijn twee varianten van dit virus t.w. EHV-1 en EHV-4; EHV staat voor Equin Herpes Virus. Beide varianten zijn verantwoordelijk voor ademhalingsproblemen en kunnen leiden tot neurologische aandoeningen.

De variant EHV-4 kan zorgen voor een infectie aan de luchtwegen. Na een incubatietijd van zo’n 5 tot 12 dagen krijgen de paarden last van loopogen, snot en eventueel koorts. Hoe heftiger de infectie des te meer complicaties zoals een bacteriële bronchitis kunnen optreden.

Ook kan er sprake zijn van een oogaandoening, waardoor er witte vlekken in het hoornvlies ontstaan. Als deze niet goed behandeld wordt, kan er een blijvende beschadiging optreden.

En er is nog de mogelijkheid op een aandoening aan de keel. Deze resulteert in hoesten en een soort snurkgeluid bij inspanning. Het buigen van het hoofd kan hierdoor problemen opleveren.

De variant EHV-1 dat kan leiden tot een spontane abortus. In Nederland is het rhinopneumonie virus de belangrijkste oorzaak van een spontane abortus.

Deze variant is (meer nog dan de andere variant) ook de veroorzaker van de neurologische aandoening die zorgt voor een aantasting van het ruggemerg, waardoor de paarden verlamd kunnen raken. Waarschijnlijk wordt deze aandoening veroorzaakt door de beschadiging van de bloedvaten, waardoor er een zwelling in het ruggemerg ontstaat.

De bacteriële bronchitis is goed te behandelen net zoals de aandoening aan het oog of de keel; tegen het aborteren na een infectie is niets te doen. Paarden met de neurologische aandoening kunnen in principe min of meer genezen. Er is echter een probleem: er zijn niet veel medicijnen die de groei van virussen een halt toe kunnen roepen. En degene die er wel zijn, zijn erg duur en erg giftig.

Update
Voorlichter Gerard Vrooland vertelt dat er inmiddels al zes paarden ten gevolge van het virus zijn overleden. Drie paarden bevinden zich nog op de intensive care afdeling. De rest is gelukkig koortsvrij. Er is dus reden voor voorzichtig optimisme, maar voorlopig zullen de paarden niet ingezet gaan worden om te werken.

De laatste stand van zaken kun je lezen in het onderstaande persbericht van de politie Amsterdam-Amstelland.

Politiepaarden over een week weer op straat
De politiepaarden van het korps Amsterdam-Amstelland kunnen op 6 april hun werkzaamheden hervatten. De manege is officieel nu al virus-vrij maar voor de zekerheid worden de paarden- in overleg met de dierenarts en een viroloog- nog een week extra op het eigen terrein gehouden.

Het grootste deel van de 23 paarden is in goede doen en zeker twaalf paarden zijn direct inzetbaar. De anderen hebben een grotere conditionele achterstand, die langzaam moet worden opgebouwd. Voor eventuele demonstraties en het kampioenschap van Ajax kunnen na 6 april de ‘eigen’ paarden worden ingezet. Bij calamiteiten hebben diverse korpsen aangeboden hun paarden ter beschikking te stellen.