Loop je wel eens met het idee in je hoofd om dierenartsassistente te worden of ben je benieuwd welke opleiding jouw dierenartsassistente gevolgd heeft? Wij hebben enkele mensen uit de praktijk gevraagd naar hun ervaringen op dit gebied. Natuurlijk vroegen we hen ook naar hun belevenissen op de werkvloer.

Droom
“Mijn droom verwezenlijken”, zo noemt stagiaire Wendy Jalink (21) haar loopbaan. Wendy loopt nu drie maanden stage in het Dierenziekenhuis Rotterdam. Eigenlijk heeft zij altijd al diergeneeskunde willen doen. Aangezien zij de HAVO heeft gedaan, kon ze hier niet direct aan beginnen. Zij heeft daarom gekozen voor HBO- diergezondheidszorg met als doel hierna diergeneeskunde te gaan doen. Ondanks het feit dat haar werk als stagiaire dierenartsassistent momenteel niet haar ultieme doel is, heeft ze het wel naar haar zin.

Dierenziekenhuis
Ze heeft speciaal voor het dierenziekenhuis gekozen, omdat haar opleiding weinig aandacht besteedt aan kleine huisdieren en ze haar kennis op dit gebied wil vergroten. Op de vraag of je een HBO- diploma op zak moet hebben, antwoordt ze dat er ook talloze MBO-opleidingen zijn die je voorbereiden op het werk als dierenartsassistente. Met een mooi woord dierenartsassistente paraveterinair. Je leert tijdens deze opleidingen met name hoe te assisteren op het medische vlak. En je wordt voorbereid hoe je de klanten moet begeleiden en van voorlichting moet voorzien.

Bevallingen
Wendy: “Er zijn hier veel stagiaires die de opleiding MBO- dierenartsassistent/ paraveterinair volgen. Ik denk dat je vooral veel inzet moet tonen en veel interesse moet hebben in het vak. Er is hier ook een handleiding in het ziekenhuis waar duidelijk instaat hoe te handelen, maar het is goed om te weten dat je enig benul hebt waar je mee bezig bent.” Wendy geniet vooral van de bevallingen. “Die zijn echt geweldig.” Moeilijk vindt ze het om afscheid te moeten nemen van dieren die al lang in het ziekenhuis verblijven en uiteindelijk sterven. “Je krijgt toch een band met de dieren. Je laat ze bijvoorbeeld vaak uit.” Huisbezoeken vindt ze ook boeiend. “Je merkt dat mensen in hun eigen huis emotioneler zijn.”