Gastauteur: Bertie Braeken
In 1999 deed ik een cursus klankschalen en daar ontmoette ik iemand die mij in aanraking bracht met reiki. Ik volgde in kort tempo reiki I, II, en III en zou met mijn reiki master 1 jaar mee gaan lopen om cursussen te gaan geven. Dat laatste heb ik niet gedaan, omdat ik het veel prettiger vond om de reiki te gebruiken in plaats van groepen mensen les te geven. In het begin paste ik het vooral op mezelf toe, ik heb fibromyalgie en merkte dat het mijn pijn behoorlijk verlichtte. Al snel ging ik mensen in mijn soundhealingpraktijk ook met reiki behandelen.
Op een keer liet mijn kat Minoes mij merken dat hij zich niet prettig voelde. Hij trok steeds met zijn pootjes aan mijn arm, net zolang tot ik begreep dat hij wilde dat ik mijn hand op zijn buikje legde, een plek waar ik normaal niet aan mocht komen. Het deed hem duidelijk goed. Toch ben ik voor de zekerheid even naar de dierenarts gegaan en die was verbaasd. Uit alles bleek dat mijn poes een blaasontsteking had, maar zij konden niets meer vinden. Ik begreep meteen dat het de reiki was die het werk had gedaan.
Reiki op afstand
De poes van een kennisje was stervende en zou volgens de dierenarts de nacht niet meer halen. Ik stelde voor om reiki op afstand te doen. Dit deed ik met reiki II, je werkt dan met symbolen. Ik werk dan ongeveer een kwartier aan het dier, dat doe ik door de symbolen te maken met mijn handen en ik vraag aan de universele energie te mogen doorgeven, wat goed is voor het dier.
Ik voel ook meteen of het werkt, dan krijg ik een soort energieballen aan mijn handen of prikkelingen, of hele hete handen, maar in bovengenoemd geval gebeurde er in eerste instantie helemaal niets. Ik heb toen eerst geprobeerd de eigenaar van het dier rustig te krijgen en heb toen in gedachte de poes op haar schoot gezet en dat werkte.
De dierenarts stond versteld
Ik kreeg na een half uur te horen dat de poes tijdens de behandeling was gaan rollen, van links naar rechts en toen opstond en naar haar etensbakje liep en ging eten. De volgende ochtend heb ik op verzoek ook nog zijn darmpjes behandeld en het gevolg was een ferme drol, terwijl het diertje al twee weken geen ontlasting had gehad. Achteraf stond de dierenarts versteld van het feit dat het diertje het had gehaald en hij heeft daarna nog zeker anderhalf jaar geleefd.
Een ander verhaal; ik was ergens op visite en zag in een glazen bak iets op de grond liggen. Het bleek een stervende goudvis te zijn die al een poosje zo lag, maar van het kind in huis mocht het niet door de w.c. gespoeld worden. Het jongetje had al een doosje klaarstaan voor als het visje dood was om te begraven.
Sidderen
Ik voelde hoe mijn handen gingen tintelen en dat is een teken voor mij dat ik iets mag doen. Ik legde met goedkeuring van de eigenaar even mijn handen op de vissenkom en er gebeurde iets waar ik zelf ook van schrok. De vis ging ineens sidderen en schoot door de bak. Ik dacht dat ie toen dood neer zou vallen, maar het tegendeel was waar; het diertje was plotseling ‘genezen’ en mocht na één week weer in het grote aquarium bij zijn vissenvriendjes waar hij verwelkomd werd. Na deze gevallen heb ik wat meer bekendheid gekregen en sindsdien krijg ik veel verzoekjes die ik altijd met plezier afhandel.